‘Laten we de zielige jongeren in Bloemhof helpen’
Buurtvader Mohammed is een rustige vriendelijke man die gedurende de jaren een close relatie heeft opgebouwd met de opgroeiende tieners in Bloemhof, het vurig hart van Feijenoord. Hij heeft ons verteld over hoe lastig het voor jongeren is om een stage of werk te krijgen. Bloemhof heeft een zwartblad sinds jongeren op een oudjaarsavond geen (sier)vuurwerk afstaken maar stenen naar de politie gooiden. Sindsdien wil geen werkgever meer een jongere uit Bloemhof aannemen. De jongeren leven veel op straat omdat velen met vijf of zes per gezin op 50 m2 leven. Gebrek aan Nederlandse vaardigheid vormt een groot probleem tussen ouderen en hun kinderen. Volgens Mohammed zijn ze gebaat bij begeleiding van straat tot (en met) werk. Iemand die ze helpt en corrigeert waar nodig. En de buurt heeft goede voorbeelden nodig. Ambassadeurs die met positieve verhalen de negatieve spiraal waarin ze zich bevinden, kunnen doorbreken.
Mohammed kijkt ons bedenkelijk aan als we met onze dromerige ogen vertellen over de reden van bezoek. Hij lacht, veegt het woord ‘zielig’ van tafel. De jongeren hebben een stem die je serieus moet nemen. De ‘vip’ aanpak van de politie een aantal jaar terug was niet de goede oplossing. Kunstenaars die met mooie portretten van buurtbewoners de armoede laten zien, ook niet. Mohammed wil daarom graag met ons verder praten als we de jongeren kunnen ondersteunen bij het traject van school naar werk. Van droom naar werkelijkheid. Een aanpak waar ze echt iets aan hebben.
Zo begon en eindigde onze kruisvaart bij buurtvader Mohammed.
Rik Moonen & Eva Visscher
