De uitslag van de Amerikaanse verkiezingen staat op ons netvlies gebrand. De gevestigde orde schudt op haar grondvesten. En iedereen heeft er al wel wat over gezegd of over gedacht. En vriend en vijand kijkt uit naar wat komen gaat. Een nieuw tijdperk breekt aan. Maar eerst een transitieperiode; verbinding tussen oud en nieuw.
Want na de Brexit en het MH17-referendum mag ook in Rotterdam binnenkort de burgerij haar stem uitbrengen over de woonvisie van het college. Tijden veranderen en daarmee zijn ‘we’ nog wat onwennig. Want wat je hebt dat weet je, of denk je te weten. Maar wat je ervoor krijgt, dat is een andere vraag.
In de reclame zeggen ze zo mooi dat iedereen mobiel is en dat we online verbonden zijn met iedereen en heel de wereld. Maar denk je dat echt ? Want uitspraken als ‘de socialmedia-valkuil’ en ‘de echoput van ons gelijk’ moeten toch wel de wekker op half zeven zetten, nietwaar? Ja, we kunnen ons nog wel een keertje omdraaien voor de wake up call. Maar na drie keer snoozen hebben we dan toch echt die frisse plons water in ons gezicht wel nodig. Of voor sommigen dan wel misschien een kopje onder in de Maas?
Links is niet langer links en rechts is niet langer rechts maar het midden blijft toch de verbinding tussen beiden. Daarom leek het me goed om je mee te nemen, ja, gewoon ‘down to earth’, naar het centrum van onze stad Rotterdam. Daar, niet ver van waar het allemaal begon. Want daar in dat hofje achter de Hoogstraat, de plek waar de dam in de Rotte werd gelegd, daar in dat hofje, kan je even terug in de tijd. Ja, nu wel even denkbeeldig maar toch ook bedoeld ten behoeve van de echte zintuigen van het bestaan. Horen, zien en …? (aapje, aapje, aapje)
Want van de geschiedenis kunnen we een hoop leren. Maar het is ook diezelfde geschiedenis die verandert, die herschreven wordt. Zijn we in staat om stil te staan bij de gebeurtenissen van vorige week. Of die van die week ervoor ? Of staat dat alweer te ver van onze horizon van bits and bytes vandaan?
Breng daarom een bezoek aan het thuis van Erasmus. De plek in Rotterdam waar je het antwoord kunt vinden op al je vragen. En ontdek het gedachtegoed van de grootste wereldburger die Rotterdam ooit heeft gekend, in een notedop. Teruggebracht, letterlijk en figuurlijk, tot zogenaamde tegeltjeswijsheid. Dat maakt het voor iedereen een stuk gemakkelijker. En dat niet in de intimiteit van ons kleinste kamertje maar zo maar in de openbare ruimte, in de schaduw van de Sint Laurens.
In het gebouw zonder dak, in de welving van haar muren, is een zitplaats gecreëerd. Een plek voor een tete a tete, een plaats om te rusten, of om in dialoog te gaan. Met elkaar, met jezelf of met de uitspraken van de grootmeester Erasmus zelve.
Echter, een gewaarschuwd mens telt voor twee. En dat is precies gelijk aan het aantal zitplaatsen. Want op gezette tijden kan het er druk zijn. En ik denk, over niet al te lange tijd waarschijnlijk, toegang langs poortjes of digitale barcode. Maar dat duurt, gezien de ruimtelijke ontwikkeling, nog wel een jaartje of twee. Alhoewel? Dus wees er op tijd bij. Want voor je het weet is het dringen in de rij.
Voor nu bedien ik je graag, ter leeringh ende vermaek, met een greep uit zijn tijdloze, grensoverschrijdende en universele uitspraken:
– Nemo sibi nascitur
Niemand wordt voor zichzelf geboren
– Ego mundi civis esse cupio, communis omnium
Ik wil een burger van de wereld zijn, een landgenoot voor iedereen
– Suam quisque professionem ornet citra contumeliam alienea
Laat iedereen zijn eigen overtuiging eren zonder die van anderen te beledigen
– Maxima laboris pars est laboris imaginatio
Het grootste deel van de inspanning is onze verbeelding ervan
De vertaling is er ook in het Engels.
Evert van den Oever
